De tandarts van nu komt steeds vaker voor een dilemma te staan. Hij moet op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen binnen de tandheelkunde en daarbij meteen het onderscheid kunnen maken welke innovaties toepasbaar zijn in de praktijk en welke overbodig zijn. In zijn proefschrift stelt Ulf Schepke de digitalisering centraal: enkele digitale toepassingen binnen de restauratieve tandheelkunde, en met name de orale implantologie, werden door hem nader onderzocht en geëvalueerd.
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
1 Wat was de aanleiding voor je onderzoek?
Via Joerd van der Meer kwam ik in aanraking met digitaal ‘afdrukken’. Hij inspireerde mij om aan de slag te gaan met digitale technieken in de tandheelkunde. Op de IDS (Internationale Dental Schau in Keulen) van 2011 zag ik explosieve ontwikkeling van scanners en allerlei toepassingen die mogelijk zijn als je een digitale afdruk hebt gemaakt.
Ik was op zoek naar een haalbaar project om te onderzoeken. Prof. dr. Marco Cune, mijn eerste promotor, inspireerde mij om naast de digitale ontwikkelingen ook naar de nog relatief nieuwe toepassingen van zirkoonoxide en naar
Dit artikel is verschenen in TandartsPraktijk nr. 6, 2018.
