Een glazuurprojectie is een veel voorkomend fenomeen, maar relatief onbekend onder clinici. Men spreekt over deze anatomische variatie als het glazuur vanaf de glazuurcementgrens vanuit de glazuurkap doorloopt in het furcatiegebied. Deze locatie kenmerkt zich door een epitheliale aanhechting van het tandvlees, en afwezigheid van parodontaal ligament. Dit zou zeer lokale parodontale afbraak en furcatieproblematiek kunnen verklaren. Deze aanname geniet sterke wetenschappelijke ondersteuning^1,2.