Beeldbellen kan deel reguliere zorg vervangen

Om direct een mogelijk misverstand weg te nemen: in deze tijd van zoomen en teamsen was corona niet de directe aanleiding om met de proef te beginnen. Raoul Trentelman: ‘Wij wilden al langer via beeldbellen onze inzet op preventie verbeteren, geheel in lijn met de laatste KIMO-richtlijn ‘Mondzorg voor jeugdigen’. Cariës is een gedragsziekte. Zeker in de thuissituatie moeten we het gedrag veranderen. Voorwaarde was wel dat beeldbellen niet tot extra zorg zou leiden. Dat stelt de NZa ook als voorwaarde. De NZa heeft in maart vorig jaar vanwege corona de regels voor zorg op afstand verruimd, ook voor mondzorg. Inmiddels is deze verruiming structureel geworden.’ (De NZa meldt hierover op haar website: ‘Iedere zorgverlener die zorg op afstand wil leveren moet dat kunnen doen zonder declaratiebeperkingen. Daarom verruimen wij de mogelijkheden voor het leveren van zorg op afstand door alle belemmeringen of beperkende voorwaarden in alle zorgsectoren buiten werking te stellen. Voorbeelden hiervan zijn een contractvoorwaarde in de NZa-regels of de verplichting van face-to-face contact. Het uitgangspunt moet zijn dat noodzakelijke zorg kan worden geleverd. Dit betekent dat zorg op afstand ook in rekening kan worden gebracht zonder dat hiervoor een speciale prestatie is vastgesteld of als niet precies is voldaan aan de voorwaarden.

Zorgaanbieders kunnen ook dan een reguliere zitting/consult/behandeling declareren).