Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Klinische uitingen van gestoorde wondheling in de mond

Wondheling vormt een onderdeel van de protectieve functies van het lichaam gericht op een snel herstel, waar regeneratie te veel tijd in beslag zou nemen in een vijandig milieu. Daarbij vormt de mondholte een vijandige omgeving voor wondheling, omdat die plaatsvindt in een milieu van warm mondvocht met miljoenen micro-organismen.

Hoe komt een gestoorde wondheling klinisch tot uiting? Iedere fase van het wondhelingsproces kan verstoord zijn. Klinisch kan zich dat uiten door een nabloeding of door het afwezig zijn van bloedklontervorming, zoals vastgesteld kan worden in een alveolitis sicca. Het kan zich uiten in de vorming van een granuloom (fig. 3.1a–e), een sinuspoliep (fig. 3.2a–c), fistels, wonddehiscentie , een ulcus, een perforatie, wondnecrose, flapnecrose (fig. 3.3) pusvorming, chronische infecties al dan niet met vorming van granulatieweefsel (fig. 3.4), keloïdvorming (fig. 3.5a, b), fibrose en trismus.

Hom et al. (2009) beschouwt de volgende klinische tekenen als uitingen van een slecht helende wond: persisterende ontsteking langer dan zeven dagen, slecht geurende wond, toegenomen exsudaat, vertraagde epithelialisatie, maceratie van de omliggende huid, wonddehiscentie en necrotisch weefsel. Ook een traumatisch eosinofiel granuloom van de tong kan beschouwd worden als een slecht verloop van het helingsproces. Tijdens chronische infecties blijven de pro-inflammatoire mediatoren domineren (Serhan 2011).

Een bijzondere vorm van weefselschade door gestoorde wondheling wordt gevonden bij zenuwschade in het trigeminale gebied. Hoewel de mechanismen nog niet opgehelderd zijn, is bekend dat schade aan de takken van de nervus trigeminus door inklemming van of druk op de zenuw een disfunctie kunnen veroorzaken in de vorm van neuropathische pijn al dan niet met hypesthesie van het betrokken innervatiegebied (Politis et al. 2014). De hypothese hierbij is dat tijdens de wondheling niet alleen de zenuw maar ook het milieu waarin de zenuw zich bevindt (vasa nervorum, bot, vet) onvoldoende herstelden.

Een typische vorm van wondheling is de wortelresorptie van een element na tandtrauma, tandtransplantatie of na re-implantatie van een element. Te grote beschadiging van het parodontale ligament en het cementum overstijgt de helingscapaciteit en geeft aanleiding tot ankylose van het element en een vervangingsresorptie.

Uit: Het tandheelkundig jaar 2017, hoofdstuk 3 Wondhelingsproblemen in de mond

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.