Restauratieve tandheelkunde

Zorgvraag: meer kiezen | TP Kennistoets

Het grootste deel van de elementen in de zijdelingse delen is bij deze patiënt afwezig en de twee resterende molaren hebben geen antagonisten. Het dilemma bij het opstellen van een behandelplan is dat zijn gebitsproblemen haaks staan op zijn wensen voor een eenvoudige behandeling en het behoud van zoveel mogelijk elementen. Maar het is gelukt!

Meer dan alleen een leuke theorie | CR of MO: welke positie kiezen we bij een gebitsrehabilitatie?

Centrale relatie (CR) of maximale occlusie (MO): welke positie kiezen we bij een gebitsrehabilitatie? In een serie van drie artikelen willen wij aan de hand van specifieke voorbeelden uit de dagelijkse praktijk toelichten waarom de benadering vanuit centrale relatie in bepaalde casussen onontbeerlijk is en over welke valkuilen gestruikeld kan worden.

Behandeling na verlies van de 11 (deel 3)

In het eerste deel van dit drieluik (TP juni) zijn de reconstructieve filosofie, de diagnostiek en risicoanalyse belicht. Vervolgens is in het tweede deel (TP augustus) de referentie-analyse aan bod gekomen. Welke behandelingen zijn nu nog mogelijk en welke daarvan biedt het beste resultaat?

Duurzaam resultaat: toeval of planning? | Diagnostiek en analyse (deel 1)

Risico = kans x gevolg. Deze formule lijkt op het eerste oog weinig met tandheelkunde te maken te hebben. Toch is er in de dagelijkse werkzaamheden een belangrijke rol weggelegd voor een goede risicoanalyse. Deel 1 van een drieluik.

Occlusie digitaal beter begrepen

Een 35-jarige man met ernstige gebitsslijtage is volledig gerehabiliteerd met behulp van directe composietrestauraties. Moet bij elk groot werkstuk of een totale rehabilitatie gebruikgemaakt worden van de T-Scan?
Orthodontie

Een zeldzaam functioneel probleem

In het geval van deze casus werd de expertise van een orthodontist en een kaakchirurg ingeroepen. Uiteindelijk vormde een non-invasieve restauratieve aanpak de oplossing voor dit zeldzame probleem.

Over restauratieve tandheelkunde

Vorm, functie en esthetiek

Restauratieve tandheelkunde houdt in het herstellen van verloren gegane weefsel aan gebitselementen, met bijvoorbeeld directe restauraties, zoals het maken van composietvullingen, of indirecte restauraties, zoals het maken van porseleinen facings of kronen. Daarnaast kunnen gebitselementen in zijn geheel verloren zijn. Deze kunnen vervangen worden door indirecte restauraties, zoals een brug of een kroon op een implantaat. Als er meerdere tanden en kiezen verloren zijn, kan er ook een uitneembare voorziening gemaakt worden, zoals een plaatje of een frame. Wanneer alle tanden en kiezen verloren zijn, wordt een kunstgebit vervaardigd. In principe zijn dit tandheelkundige werkzaamheden die iedere tandarts zelf uitvoert. Met behulp van restauratieve (reconstructieve) tandheelkunde kan de vorm, functie en esthetiek van het gebit weer worden hersteld. Vaak is er een dilemma: behoud of extractie. In TP-casuïstiek worden fraaie behandelresultaten getoond, van eenvoudig tot heel gecompliceerd.

Video