Onder tandheelkundige slaapstoornissen vallen aandoeningen als snurken, obstructief slaapapneu, tandenknarsen, aangezichtspijn, droge mond, kwijlen en reflux. Tandartsen zien hun patiënten vaker dan huisartsen en omdat tandartsen nu eenmaal gewend zijn in de mond te kijken, kunnen zij veel alerter zijn op afwijkingen. De rol van de tandarts is dan ook preventie van tandheelkundige slaapstoornissen of oorzaken en/of gevolgen daarvan herkennen, diagnosticeren en behandelen. Veel wordt echter niet gediagnostiseerd. Dr. Ghizlane Aarab geeft aan dat zij met haar vakgroep verder wil kijken dan alleen obstructief slaapapneu en snurken. Want ook behandeling van slaapstoornissen kan leiden tot mondzorgkundige problemen. Daarom is het belangrijk deze slaapstoornissen te kwantificeren als tandheelkundige slaapstoornissen. De vakgroep is van mening dat het onderzoek en diagnostisering in de algemene praktijk thuishoort. Behandeling van slaapstoornissen zou deel moeten uitmaken van de competenties van alle tandartsen en ondersteund moeten worden door andere mondzorgprofessionals, zoals mondhygiënisten en tandartsassistentes. Vernieuwing van het huidige onderwijs op dat gebied is dan ook vereist. Op dit moment wordt alleen op het ACTA hier aandacht aan besteed. Andere opleidingen zouden moeten volgen. In het nieuwe Raamplan 2020 Mondzorg staat ook dat tandartsen moeten afstuderen met competentie 4. De vakgroep zal dit onderwijs vorm moeten gaan geven. Daartoe zal er naast theorie ook een praktijkdeel moeten komen in het curriculum. De tandarts zal op deze manier afstuderen als een geaccrediteerde tandheelkundige slaapstoornis tandarts.
