Ik ben bang voor de tandarts, want
… de verwachting komt niet overeen met de voorbereiding
Moeder en Flip, 4 jaar, gaan voor het eerst naar de tandarts. Moeder heeft aan Flip uitgelegd wat er gaat gebeuren. Ze heeft er een kinderboek bij gepakt, voorgelezen en plaatjes laten zien. Dat vond Flip nou nog eens leuk. Een heleboel beesten die ook naar de tandarts gaan. Voor zijn gevoel wellicht een associatie met een dierentuin. Bij de tandartspraktijk aangekomen is alles klinisch wit. Er zijn helemaal geen beesten en de tandarts ziet er helemaal niet uit zoals in het boek, ook de stoel is anders. Dan wordt er ook op barse toon gezegd dat hij in de stoel moet gaan zitten en ook nog moet gaan liggen. Hij vindt het alleemaal maar eng. De lamp schijnt in zijn ogen … Dat alles is voor Flip te veel van het goede. Hij zet het op een brullen en weigert zijn mond open te doen. Einde oefening.
Nathalie, 5 jaar, is bang voor de tandarts; moeder krijgt haar nauwelijks nog de auto in. Toch lukt het en kunnen in de tandartspraktijk de tanden worden geteld. Opgelucht gaan beiden weer naar huis. Moeder heeft geen zin meer in zo’n scène bij de auto en besluit bij een volgend tandartsbezoek Nathalie te vertellen dat ze boodschappen gaan doen.