Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Tand- en mondarts: tijd voor verandering

Isaäc van der Waal
Vanuit een lange klinische ervaring op het gebied van mondziekten en kaakchirurgie bepleit ik om de benaming tandarts te wijzigen in tand- en mondarts. Mijn belangrijkste en eigenlijk enige drijfveer voor dit voorstel is het gegeven dat met deze benaming meer duidelijkheid ontstaat bij het grote publiek over het werkterrein van de huidige tandarts. Thans wenden veel patiënten met mondklachten die niet direct aan het gebit gerelateerd lijken te zijn, zich als eerste tot hun huisarts. Soms blijken deze patiënten geen eigen tandarts te hebben, maar er leeft bij velen ook de gedachte dat een tandarts niet is ingesteld op beoordeling van bijvoorbeeld een afwijking van de tong. Van leken mag in dit verband overigens niet worden verwacht dat zij weten dat huisartsen vrijwel niet geschoold zijn op het gebied van mondziekten.
Premium
https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs12496-018-0097-z/MediaObjects/12496_2018_97_Fig1_HTML.jpg

In het verleden is wel eens voorgesteld om de benaming tandarts te vervangen door mondarts. Dat was wat mij betreft geen goed idee omdat daarmee de zorg voor het gebit niet meer zichtbaar zou zijn. Bovendien zou een dergelijke term destijds tot verwarring hebben geleid bij het publiek en ook bij de medische professie voor wat betreft het onderscheid tussen enerzijds een mondarts en anderzijds een kaakchirurg. Deze verwarring is inmiddels nauwelijks meer denkbaar door het gebruik van de term mondziekten-, kaak- en aangezichtschirurg, kortweg MKA-chirurg.

En nog iets: is tand- en mondarts wellicht een ongelukkige, lange benaming? Maar wat dan te denken van keel-, neus- en oorarts of maag-, darm- en leverarts?

Moet nu de aanduiding tandarts overal worden vervangen door tand- en mondarts? Dat lijkt mij niet nodig. Laat bij voorbeeld de aanduiding tandarts-parodontoloog ongemoeid; dat geldt ook voor de tandarts-gnatholoog, de tandarts-implantoloog en de tandarts-endodontoloog. Bij voornoemde benamingen is immers duidelijk om welk specifiek aandachtsgebied het gaat en zou de toevoeging mondarts alleen maar gekunsteld aandoen. Maar is het niet logisch om te spreken van een kindertand- en mondarts? En hoe zit het met mondzorgkundigen en mondhygiënisten? Dan maar consequent aanpassen in tand- en mondzorgkundige, respectievelijk tand- en mondhygiënist? De noodzaak voor een dergelijke aanpassing lijkt

Premium

Wilt u dit artikel lezen?


    Al abonnee? Log dan in

    Dit artikel is verschenen in TandartsPraktijk nr. 6, 2018.

    Geef uw reactie

    Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.