1 Afwijking(en)
We zien twee radiolucente zones in de 11 en een periapicale opheldering aan de 11. De twee opnamen zijn vanuit verschillende richtingen gemaakt. De laesies lijken ten opzichte van de pulpa niet anders geprojecteerd te worden, hetgeen duidt op laesies centraal in de tand.
2 Diagnose(s)
We denken aan interne wortelresorptie, externe invasieve wortelresorptie en externe ontstekingsresorptie.
Interne wortelresorptie wordt veroorzaakt door clastische cellen vanuit de pulpaholte. Als oorzaak wordt in de literatuur trauma, cariës en pulpitis genoemd. De laesie kan perforeren naar het parodontium. Door een endodontische behandeling uit te voeren kan deze aandoening worden gestopt. De vorm van de laesie bepaalt of dit een goede kans van slagen heeft. Interne resorpties zijn zeldzaam, een voorzichtige schatting is dat 0,01 tot 1% van de populatie deze afwijking heeft. Bij histologisch onderzoek van elementen met necrotische pulpa bleken in de helft van de gevallen interne resorptielacunes aanwezig te zijn. Deze waren klein en daardoor niet radiologisch zichtbaar. De gedachte hierbij is dat door het afsterven van de pulpa de clastische activiteit wordt gestopt. Grote resorpties ontstaan dus bij een langdurig geprikkelde maar vitaal blijvende pulpa. Op alle afbeeldingen van interne resorptie zie je eigenlijk nooit twee zwartingen, zoals in ons geval.
De periapicale radiolucentie geeft aan dat de pulpa avitaal is. In het geval van interne resorptie zou dat betekenen dat nadat de resorpties waren ontstaan de pulpa is bezweken.
Externe resorptie van het
