Röntgenopnamen zijn gerechtvaardigd om over nuttige diagnostische informatie te beschikken die niet op een andere wijze kan worden verkregen. Het gebruik van röntgenstraling in de Nederlandse tandartspraktijk lijkt echter niet altijd in overeenstemming te zijn met de richtlijnen op dit gebied. In dit artikel willen we ingaan op de indicaties van de verschillende röntgenopnamen. Het maken van een röntgenopname moet gerechtvaardigd worden door een concrete diagnostische vraag. De uitzondering is de periodieke bitewing die vervaardigd kan worden zonder klinische verdenking.
In de tandheelkunde is het maken van röntgenopnamen gebonden aan meer regelgeving dan andere vormen van diagnostiek. Dit is vanwege het risico dat het gebruik van ioniserende straling met zich meebrengt voor de patiënt, de operateur en de omgeving. Hoe groot dit risico is hangt af van de hoeveelheid stralingsenergie die wordt geabsorbeerd en in welke weefsels dat gebeurt.
Het risico van ioniserende straling wordt uitgedrukt in de effectieve dosis (eenheid Sievert, symbool Sv). Hoe meer Sieverts hoe meer risico. Het verband tussen
