De gevolgen van het niet of niet tijdig signaleren van de losgeraakte kroon zijn voor het betrokken pijlerelement meestal ronduit rampzalig: door het optreden van percolatie (het op en neer bewegen van de kroon op de dentinestomp) worden bacterien als het ware onder de kroon aangezogen, waardoor zich in het anaerobe milieu in zeer korte tijd progressieve cariës ontwikkelt. Na verwijdering van de kroon is dan het trieste resultaat zichtbaar: een tot op de gingiva diepcarieuze dentinestomp met in de meeste gevallen de sombere conclusie dat het pijlerelement reddeloos verloren is, en daarmee dus ook de brugconstructie.
Dit was ook het geval bij een 65-jarige patiënte die zich bij haar tandarts meldde omdat zij al tijdenlang een vieze smaak in haar mond had en voorts klaagde over een scherpe kroonrand die haar tong irriteerde. Bij inspectie bleek dat de kroon van een driedelige brug was losgeraakt van de distale brugpijler, de 37. De tandarts kon een sonde onder de kroonrand van buccaal naar linguaal steken, wat de ernst van de carieuze destructie aantoonde. Het element was reddeloos verloren (afbeelding 1 en 2).
Afb. 1 Situatie voor het incident.
Afb. 2 Brug los van de 37.
De tandarts besloot eerst een poging te wagen om de brug los te tikken van de andere pijler, de 35. Dat lukte niet, de brug kwam niet los, waarna hij het besluit nam om de brug door te slijpen. Zolang het duurde zou de patiënt dan met
