Het achterlaten van een vitale apicale pulpastomp bij het doen van een wortelkanaalbehandeling is niet bepaald nieuw. Voordelen hiervan zijn onder andere het behoud van vitaal pulpaweefsel in het apicale wortelkanaal (biologische respons) en kortere preparatie van het wortelkanaal (minder kans op ledgevorming apicaal). Dit is goed te doen, mits er gestart wordt vanuit een juiste diagnose. De fout die vaak gemaakt wordt is dat er gehandeld wordt terwijl er een klok-enklepel- probleem in het traject van klacht tot behandeling heeft gezeten. Dan hoort men ergens nog de kreet ‘kort prepareren’ rondzingen, zonder de bijbehorende spelregel opgeslagen te hebben dat dat alleen bij vitaal ontstoken pulpa’s kan.
Bij een ‘verse’, irreversibel ontstoken pulpa (diagnose ‘irreversibele pulpitis’) kun je besluiten het pulpaweefsel tot ruim (1,5 à 3 mm) coronaal van de röntgenologische apex te verwijderen en op die werklengte de behandeling te voltooien. Bij een diagnose ‘irreversibele pulpitis met een (beginnende) parodontitis apicalis’ houden we een werklengte aan van 1,5 mm coronaal van de röntgenologische apex. En bij een ‘full blown’ parodontitis apicalis willen we graag tot aan het apicale foramen al het pulpaweefsel, of wat daarvan over is, verwijderen.
Het element dat verschillende signalen afgeeft
Elementen met een irreversibele pulpitis zijn vaak erg pijnlijk bij
