Externe cervicale wortelresorptie komt in de praktijk met enige regelmaat voor. Toch is er in de literatuur weinig over te vinden en moeten we decennia terug (1992) voor het laatste grondige onderzoek. Het is dan zowel wetenschappelijk als praktisch gezien van grote waarde dat dit promotieonderzoek naar externe cervicale wortelresorptie met de huidige technologie zo kan bijdragen aan de kennis van de algemeen practicus.
Premium
1 Wat was de aanleiding van uw onderzoek?
Het afgelopen decennium is het aantal ECR’s aanzienlijk toegenomen. Er is echter een gebrek aan kennis over de etiologische factoren, de diagnose en de behandelplanning. Bovendien wordt de pathologie vaak verkeerd gediagnosticeerd als interne resorptie. Daarnaast werd het laatste grondige onderzoek op het gebied van externe cervicale resorptie 20 jaar geleden door Heithersay uitgevoerd. De belangrijkste reden voor dit onderzoek was dus om een beter inzicht te krijgen in de processen die aan het fenomeen ECR ten grondslag liggen door gebruik te maken van meer geavanceerde technieken en een multidisciplinaire aanpak.
2 Wat heeft u precies onderzocht?
In het onderzoek is gekeken naar de etiologie, histopathologie, structuur en morfologie van ECR. Het doel was om het mechanisme wat ECR initieert en verspreidt inzichtelijk te maken en met deze kennis te komen tot een meer evidence based behandelaanpak.
3 Wat zijn de belangrijkste resultaten van uw onderzoek?
De uitkomsten van het onderzoek hebben geleid tot een multimodulaire methodologie, die de histologische analyse combineert met geavanceerde 3D-beeldvorming, hetgeen nodig is om ECR-casuïstiek te onderzoeken en te begrijpen (afbeelding 1). In het bijzonder kan de histologie informatie verschaffen over cellulaire en weefselstructuren (afbeelding 2), terwijl de 3D-beeldvorming een 3D-visualisatie van het resorptiepatroon op weefselniveau geeft (afbeelding 3 en 4).
Premium
Wilt u dit artikel lezen?
Al abonnee? Log dan in
Dit artikel is verschenen in
TandartsPraktijk nr. 5, 2020.