In het december 2017-nummer van TP vroegen wij uw mening over een probleem bij de 36 van een gezonde jonge vrouw (17 jaar) met een DPSI-score 1 en een stabiele neutro-occlusie (afbeelding 1 en 2, januari 2017). Mesiaal van de 36 leek op de solo-opname (afbeelding 3) een resorptieproces zichtbaar. Na verwijderen van de restauratie en uiteindelijk openen van de pulpa bleek er een perforatie mesiaal aanwezig te zijn. Na afronden van de endodontische behandeling bleef de patiënt klachten houden en trad er verlies van aanhechting op (afbeelding 4).
Onze vragen aan u waren:
- Moet de 36 als verloren worden beschouwd?
- Mocht de 36 niet behouden kunnen blijven moet er een oplossing gevonden worden voor het diasteem dat dan ontstaat. Wat zijn de mogelijkheden die we de patiënt voor die situatie kunnen aanbieden? (Afbeelding 5)
Antwoorden
Vraag 1 Ja, het element moet als verloren worden beschouwd. Aan de mesiale zijde is er verlies aan aanhechting opgetreden die onvoorspelbaar te herstellen is. De beschadiging van het parodontaal ligament heeft daarnaast gezorgd voor een resorptieproces met inmiddels bot-ingroei in het ontstane defect.
Vraag 2 Met het oog op de leeftijd van de patiënt en de afstemming nodig voor de 26, is een vervanging van de 36 wel aangewezen. Door de leeftijd is een implantaatgedragen kroon niet de goede aanpak. Naast de nog duidelijke te verwachten verandering van het kaakcomplex moet ook rekening gehouden worden met de levensduur van een dergelijke
