Na onderzoek in 2013 hebben victimologen vastgesteld dat letselschadeslachtoffers van medische fouten slecht worden opgevangen. In dat onderzoek ging het om onjuiste of gemiste diagnoses in de ziekenhuissetting. Daar zijn de gevolgen van niet-ontdekte kanker of een onjuiste indicatie voor een operatieve ingreep ernstiger dan in de tandheelkundige setting. Maar ook in de mondzorg komt het voor dat mondkanker niet tijdig wordt gediagnosticeerd, dat parodontale problemen te lang niet worden onderkend, of dat de indicatie tot een behandeling met kroon- en brugwerk te lichtvaardig wordt gesteld.
De onderzoekers van de Vrije Universiteit in Amsterdam geven aanbevelingen hoe ziekenhuizen en artsen dienen om te gaan met slachtoffers van letselschade na medische fouten. De eerste hiervan is dat ziekenhuizen zelf gepaste actie moeten ondernemen bij het informeren van de patiënt, c.q. het letselschadeslachtoffer. Bovendien moet binnen het ziekenhuis iemand aangesteld worden om het letselschadeslachtoffer bij te staan. Omdat de procedures ter verkrijging van een schadevergoeding te langdurig en hierdoor te belastend zijn voor het slachtoffer, moet de procedure hiertoe vereenvoudigd worden. In de mondzorg is dat niet anders. Het lijkt erop dat de aanbevelingen van de victimologen voor een deel in de nieuwe Wet kwaliteit klachten en geschillen zorg (Wkkgz) zijn overgenomen. Dat neemt niet weg dat slachtoffers nog steeds teleurgesteld zullen kunnen worden.
Agenesie
Zoals afbeelding 1 deels toont is er bij een 45-jarige patiënte sprake van een lastige
