Tegenwoordig willen we tanden en kiezen voornamelijk herstellen met sterke, tandkleurige en biocompatibele materialen die het liefst adhesief te bevestigen zijn zodat extra opoffering van gezond tandweefsel kan worden voorkomen. De mogelijkheden worden dan al snel beperkt tot composiet en glaskeramiek, die uiteenlopende mechanische eigenschappen bezitten en daarmee hun eigen praktische voor- en nadelen. Ondanks de vergelijkbare toepassing en eigen karakters van composiet en keramiek bestaan er geen duidelijke richtlijnen wanneer welk materiaal het beste kan worden ingezet.