Een van de klachten komt van de 60-jarige Hetty die na haar verhuizing een nieuwe tandarts vond, maar vergat deze op de hoogte te stellen van haar hiv-status. Ze vertelt het pas wanneer ze in de stoel ligt voor controle, waarop de tandarts in kwestie zichtbaar schrok en voorstelde om dan maar een foto te nemen. ‘Daarmee was de behandeling afgelopen’, aldus Hetty, die daarna verbouwereerd de praktijk verliet. Op de site van de vereniging komt ook tandarts Saskia Bookelman-Bulterman uit Amsterdam aan het woord. Ze zegt: ‘Je moet maatregelen nemen vanwege infectiepreventie, maar die maatregelen zijn bij iedere patiënt dezelfde. Of een patiënt nou hiv heeft of niet, dat maakt niet uit.’ Saskia begrijpt de reactie van haar collega niet en ook de andere verhalen die ze wel hoort over hoe collega’s reageren op mensen met hiv, verbazen haar. ‘Het is niet zo dat tandartsen vroeger een andere manier van werken hebben aangeleerd voor mensen met hiv, en dat ze die – nu er bij een behandelde hiv-infectie geen risico op overdracht is – moeten afleren. Nee. De normale beschermingsmaatregelen waren altijd al voldoende en zijn dat nog steeds. Punt uit. Ik hoor ook wel eens dat mensen met hiv bij collega’s pas aan het einde van de dag mogen komen, omdat ze de praktijk daarna beter zouden kunnen schoonmaken. Dat is natuurlijk ook onzin. Na de eerste patiënt maak je het net zo schoon voor de volgende als na de tweede, de derde of de laatste van de dag.’ Lees hier het hele artikel.