U vraagt zich, net als ik, vast af wat het apparaat doet – al had ik daar via de advertenties een vermoeden van gekregen. Als ik het kort en bondig beschrijf gaat het om het direct in het spongieus bot spuiten van het anestheticum via perforatie van de cortex. De cortex bereikt u met een speciaal hiervoor ontworpen, in het apparaat bevestigde roterende naald die approximaal tussen twee elementen wordt ingebracht om vervolgens elektrisch een carpule in het spongieus bot te spuiten. Het apparaat doet dit op eigen snelheid.
Het geheel bestaat uit een kleine adapter waarop zowel de voeding als het apparaat zelf wordt aangesloten (afbeelding 1), een voetpedaal (afbeelding 2) die via een radiofrequentie (dus geen voeding nodig) de Quicksleeper bedient. Het pedaal kent slechts twee standen: oranje om de naald te laten roteren en grijs om het anestheticum uit de naald te laten vloeien. Het apparaat bevat eigen hiervoor ontwikkelde anesthesienaalden, met een speciale bevel.
We testen het uit op onze patiënt: element 23 heeft een cervicale restauratie die vervangen moet worden en gezien zijn angst voor de behandeling en voor pijn, wil hij deze behandeling alleen ondergaan als het element verdoofd is. Ik breng eerst de naald aan in de papil tussen de 22 en 23 (afbeelding 3), binnen een paar seconden nadat ik op het grijze voetpedaal heb gedrukt treedt blanching op van de papil. De papil is verdoofd. Vervolgens kom ik met de naald loodrecht op de papil vanuit buccaal interdentaal richting de apicaal. Ik druk op het oranje voetpedaal waarop de naald begint te roteren (10.000 omw/min). Na 6 rotaties zit de naald voor ongeveer 3/4e deel in het bot tussen de 22 en 23 (afbeelding 4–5). De vloeistof begint te lopen zodra ik weer het grijze deel van de pedaal indruk.
Na 30 seconden is de carpule leeg en verwijder ik de naald uit de mond. Vrijwel direct daarna begint de blanching (vasoconstrictie van de bloedvaten waardoor het weefsel wittig wordt) zowel buccaal als palatinaal. Dit komt doordat het anestheticum centro-ossaal is ingebracht en door lekkage door de cortex heen naar de gingiva en mucosa trekt. De patiënt spreekt van een gek gevoel van verdoving: bij zijn bovenlip voelt het alsof er niets gebeurd is, maar de 22 en 23 (en de buccale en palatinale mucosa) voelen wel verdoofd aan. ‘Pijnloos’ was een tweede kenmerk die hij als beschrijving gaf. Met één prik heb ik in enkele seconden zowel de buccale en palatale weefsels als element 23 verdoofd, waarna ik met de restauratieve behandeling kon beginnen, die volstrekt pijnloos voor de patiënt verliep. Hoewel het even duurt voor u met de behandeling kunt starten, wijst de fabrikant op de tijdwinst omdat de verdoving ‘altijd zit’. Met drie inspuitingen zou u een hele kaak kunnen verdoven en een totaal-extractie kunnen uitvoeren.
Na mijn test met patiënten moet ik concluderen dat de beweringen van de fabrikant over de werking van het apparaat als juist bestempeld kunnen worden. (Irfan Abas)
