Het element was avitaal en een radiolucentie was zichtbaar aan de wortelpunt (afbeelding 1).
Na aanbrengen van cofferdam en openen van het element was het tijd voor het maken van een lengtefoto. Met het vijltje in de hoektand en de cofferdam even opzijgefrommeld nam de patiënte plaats in de röntgenstoel.
We werken op ACTA met fosforplaatjes, instelapparatuur en rechthoekig diafragma uiteraard. Na de belichting werd het plaatje uitgepakt en uitgelezen in de Vistascan van Dürr. De magie van het natte ontwikkelproces van vroeger waarbij na een minuut of wat het fotootje op de lichtbak kon worden bekeken, is verdwenen. Het wachten op de gescande beelden van de Vistascan is echter een goed surrogaat. Langzaam zie je na een tiental spannende seconden een kleine weergave van de opname verschijnen. Dan zie je meestal al of de opname goed gelukt is.
De spannende seconden bij het uitlezen van de lengtefoto van deze patiënt eindigden echter in verwarring: er werden twee beelden uitgelezen die niet waren zoals de student zich had voorgesteld (afbeelding 2a en 2b). Hier moesten we te maken hebben met een technisch probleem van de Vistascan (de hardware) of van de software. Er was immers maar één opname gemaakt. Gaan we de technische dienst bellen? Of kan er iets anders aan de hand zijn? door Reinier Hoogeveen en Frédérique San Giorgi, ACTA, sectie Radiologie
Onze vraag aan u is:
Heeft u een idee wat er met het vervaardigen van deze
