Om tot de oplossing van het raadsel te komen moeten we ons een beetje verdiepen in het uitleesproces van de fosforplaatjes (PSP of photostimulable phosphor plate). De energie van de röntgenfotonen wordt deels overgedragen op speciale zouten in de fosforlaag op het plaatje. Bij het uitlezen wordt het plaatje belicht en komt de opgeslagen energie weer vrij in de vorm van lichtfotonen met een bepaalde golflengte. Gevoelige detectieapparatuur registreert deze uitgezonden fotonen. Dit signaal wordt versterkt en wordt omgezet in een beeld.
De Vistascan is geschikt om plaatjes van verschillende formaten uit te lezen. Het formaat van het beeld dat wordt getoond na het uitleesproces wordt bepaald door het oppervlak van de fosforplaat dat signaal geeft tijdens het uitlezen. Als een gebied geen signaal geeft dan ‘weet’ de lezer niet of daar geen plaatje zit, of dat er wel een plaatje zit maar dat dit niet belicht is. Het scanapparaat kan meerdere opnamen tegelijkertijd uitlezen. De software zorgt ervoor dat deze beelden netjes als verschillende opnamen worden getoond en kunnen worden opgeslagen. Dit doet de software door gebieden mét signaal die worden omringd door gebieden zónder signaal als losstaande beelden weer te geven.
Deze kennis helpt bij het vinden van de verklaring voor de twee vreemde beelden die in plaats van de lengtefoto op het beeldscherm verschenen (afbeelding 2a–b). Maar ook helpt het om te weten dat er in het studentenonderwijs
