Waarom is Frank Groeneweg zo reislustig? Misschien komt het wel omdat zijn vader bij KLM werkte, denkt hij zelf. ‘Ik heb altijd veel gereisd en overal gewoond’, zegt hij, ‘en ik hou vooral heel erg van de tropen.’ Die voorliefde zal zeker voor een deel verklaren waarom hij direct na zijn opleiding aan de VU in Amsterdam een jaar in Suriname ging werken voor de Stichting Jeugdtandverzorging. ‘Tot die tijd vlogen steeds de docenten van de VU heen en weer om daar les te geven aan jeugdtandverzorgers’, zegt hij. ‘Dat was veel te kostbaar en omslachtig, dus werd op een gegeven moment besloten er jonge tandartsen voor een jaar neer te zetten. Recht uit de collegebanken, dat vormt je wel hoor. Ik ben er later nog een paar keer terug geweest en zag tot mijn grote tevredenheid dat de tandheelkunde voor kinderen er nog steeds heel goed geregeld is.’
Hoewel Groeneweg zich na dit avontuur als praktijkhouder vestigde in Tuitjenhorn, bleef zijn reislust onverminderd aanwezig. Via de Rotary werd hij in 1998 voor het eerst uitgezonden naar Nairobi, net in de tijd dat daar de Amerikaanse ambassade was opgeblazen. ‘De eerste grote terroristische aanslag’, herinnert hij zich, ‘geen fijn moment.’ Maar het schrikte hem niet af en vele reizen volgden. In 2000 naar Guatemala bijvoorbeeld. En daarna weer naar Nairobi om onder andere in vluchtelingenkampen mensen uit Rwanda te helpen en in de
