Met de toename van opleidingen in de reconstructieve tandheelkunde zullen in de toekomst steeds meer tandartsen uitgebreide behandelplannen opstellen waarbij de hele dentitie betrokken is. Bij deze reconstructies is het gezicht leidend voor het beeld van de nieuw te ontwerpen dentitie, ook wel aangezichtsgerelateerde planning genoemd. Het beste voorbeeld van zo’n planning is natuurlijk het concept van digital smile design (DSD) waarbij, op basis van een aantal lichtfoto’s, de tandarts en de tandtechnicus digitaal gaan bepalen hoe de opwas ideaal moet gaan passen bij het aangezicht. De technicus zal de opwas op basis daarvan realiseren. Om over een goede en betrouwbare analyse te kunnen beschikken, is het uiteraard van belang dat er goede lichtfoto’s worden gemaakt. Ik zal hierna beschrijven aan welke eisen een goede portretfoto moet voldoen en hoe deze genomen moet worden.
Instellingen op de camera
Voor al mijn fotografie gebruik ik een Canon 80D (DSLR met APS-C sensor) met een 100 mm macrolens en een Canon-ringflitser. Ik benoem deze hier omdat het soort camera (fullframe of APS-C, hierover later meer) invloed heeft op het fotoprotocol. Uiteraard kunnen ook met andere (merken) camera’s goede portretfoto’s worden gemaakt.
Bij portretfotografie hanteer ik zelf de volgende instellingen:
- F (diafragma) = 8
- S (sluitertijd) = 1/200
