Pigmentatie van het mondslijmvlies, de tong of de gingiva kan berusten op van buitenaf in het weefsel terechtgekomen pigment, veelal metaalpigment, of van binnenuit gevormd pigment, meestal melanine en soms ook ijzer afkomstig van uiteengevallen rode bloedcellen. In alle gevallen kan de kleur variëreren van bruin tot blauw en soms zelfs blauwzwart. Het is soms onmogelijk om op alleen klinische gronden er zeker van te zijn om wat voor soort pigment het gaat. Daarnaast kan plaatselijke vochtophoping, bijvoorbeeld in de vorm van een kleine cyste of een bloedvaatje, in eerste instantie doen denken aan pigmentatie. Meestal kan door het uitoefenen van lichte druk, bijvoorbeeld met de achterkant van een mondspiegeltje, gemakkelijk worden vastgesteld dat het om vocht gaat en niet om pigment.
Pigmentaties van het mondslijmvlies
In Tabel 1 is een op het eerste gezicht wat academisch overzicht gegeven van de diverse in de mond voorkomende pigmentaties. Moet een tandarts dat nu echt allemaal weten? Deze vraag is ook al eens in andere bijdragen over mondafwijkingen gesteld en ook nu luidt het antwoord bevestigend, zij het met enige nog toe te lichten nuancering. Wie anders dan tandartsen
