Jip Kreijns
(1952-2017)
Toen Jip in 1977 aan de VU afstudeerde was het eerste wat hij deed het nakomen van een belofte: op 5 juli trouwde hij met zijn grote liefde, Roos. Vervolgens kocht hij het huis waarop hij zijn zinnen had gezet: een ruime woning aan het Amsterdamse Olympiaplein – met voor de deur een voetbalveld: voetballen was zijn grote hobby.
Aan het starten van een eigen praktijk hoefde hij nog niet te denken. De landmacht eiste hem op. Maar doordat de luchtmacht in Soesterberg plotseling zonder tandarts zat, was hij kort daarna de enige in een groen uniform tussen de blauwe manschappen.
Toen hij in 1978 afzwaaide kwam hij toch voor de keuze te staan hoe hij als algemeen practicus aan de slag zou gaan. Zijn huis was niet alleen niet geschikt voor het huisvesten van een praktijkruimte, maar ook zag Jip op tegen het ondernemerschap.
Het was Fokker die de oplossing bood: daar werd een bedrijfstandarts voor de werknemers gezocht. Zo trad Jip in 1978 in vaste dienst van de vliegtuigfabriek, met de beperking dat er bij de Fokker-mensen geen kroonen brugwerk gemaakt mocht worden.
Intussen had hij in 1979 de advertentie in dit tijdschrift gelezen: TP was op zoek naar een schrijfvaardige redacteur – en vond die in Jip. In de daaropvolgende 28 jaar is er geen nummer van TP verschenen zonder ten minste twee bijdragen van hem.
Maar naast schrijven over tandheelkunde miste hij toch ook het ‘echte handwerk’:
