Als in een dentitie een enkel element faalt en vervangen moet worden, of een element reeds langer afwezig is en de patiënt de wens uitspreekt het diasteem prothetisch aan te vullen, wordt steeds vaker een implantaat als prothetisch hulpmiddel geïndiceerd. Ook in ons team is het implantaat als fundament de eerste keus bij de behandeling van een enkelvoudig diasteem.1 Dat betekent echter niet dat in elk diasteem zonder meer een implantaat geplaatst moet worden.
Na het stellen van de diagnose, het bepalen van het risicoprofiel en het inventariseren van de wensen van de patiënt komen we op een aantal mogelijke indicaties.
De verschillende opties zijn:
- niets doen (geen behandeling)
- uitneembare prothetische voorziening
- etsbrug (in het tarievenboekje ‘plakbrug’ genoemd – een term die weinig vertrouwen wekt, we noemen een composietrestauratie ook geen plakvulling)
- conventionele brug (volledig omslepen of partieel beslepen pijlers)
- autotransplantaat
- implantaatgedragen kroon of brug.
Factoren die een rol spelen bij het maken van de juiste keuze zijn onder andere: financiële beperkingen, algemene gezondheidsaspecten, anatomische complicaties, de parodontale situatie, de restauratiegraad van de buurelementen en de breedte van het diasteem.
Het einddoel van de behandeling van de gehele dentitie
