Vervanging van een frontelement door een implantaat is een delicate behandeling. De restauratie moet de natuurlijke tand qua kleur, vorm, structuur en grootte zo goed mogelijk nabootsen. Om excellente resultaten te bereiken, focussen de richtlijnen zich op maximaal behoud van de harde en zachte weefsels na extractie, dan wel compensatie van het volumeverlies. Voor een natuurlijk ogende implantaatrestauratie is het belangrijk een geïndividualiseerd abutment te plaatsen dat voldoende steun biedt aan het zachte weefsel. Met de geëxtraheerde radix kan de natuurlijke kritische en subkritische contour gekopieerd worden voor een optimaal abutmentdesign. Een multidisciplinaire aanpak is van cruciaal belang voor het bereiken van het gewenste behandelresultaat.
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
Auteur: Sofie Velghe
Een gezonde 68-jarige patiënte (ASA 1) is naar onze praktijk verwezen vanwege element 12. De tand was reeds endodontisch behandeld, de oude kroon was losgekomen en de wortelrest vertoonde zichtbaar een verticale fractuur waardoor het element als verloren moest worden beschouwd (afbeelding 1). Na bespreking van de mogelijke behandelopties kiezen we voor een solitaire tandvervanging middels een implantaat.
Afb. 1 Initiële situatie met de oude kroon.
Voor de reconstructie van de laterale incisief maken we gebruik van het guided immediate loading protocol. Dit protocol houdt in dat vooraf aan de hand van een CBCT-opname een digitale
Dit artikel is verschenen in TandartsPraktijk nr. 7, 2017.
