Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

De fractuursterkte van lithiumdisilicaat facings

Iris Anna Eline Marie Driessen
Al meer dan drie decennia worden in de tandheelkunde porseleinen facings vervaardigd om de esthetiek van de frontelementen te verbeteren. De adhesieve tandheelkunde heeft zich in die afgelopen jaren sterk ontwikkeld op het gebied van hechting van restauratiematerialen aan glazuur en dentine. Een goede hechting aan tandmateriaal is een vereiste voor een duurzaam resultaat. In deze studie heb ik het in vitro effect van de ‘immediate dental sealing’ (IDS) en de ‘delayed dental sealing’ (DDS) op de fractuursterkte van lithiumdisilicaat facings geëvalueerd. De cervicale outline van de preparaties eindigde hierbij in het dentine.

Hechting aan glazuur is sterker dan de hechting aan dentine. Dat betekent dat de preparatiediepte van invloed kan zijn op de duurzaamheid van porseleinen facings. In de praktijk is een preparatie volledig in het glazuur niet altijd haalbaar. De cervicale outline eindigt vaak in het dentine. Hechting van porseleinen facings aan dentine kan verbeterd worden door het aanbrengen van een ‘immediate dentin sealing’ (IDS) in plaats van een ‘delayed dentin sealing’ (DDS). Daarnaast beschermt een IDS-laag tegen postoperatieve gevoeligheid. De werking hiervan berust op het appliceren van een ‘dentin bonding agent’ op ‘vers’ geprepareerd dentine. Dit betekent dat het moment van etsen, primen en bonding niet wordt uitgesteld tot het moment van plaatsen van de facing, zoals dat wel gebeurt bij de traditionele methode: delayed dentin sealing. In deze studie werd het in vitro effect van de IDS- en de DDS-methode op de fractuursterkte geëvalueerd. De cervicale outline van de preparaties eindigde hierbij in het dentine. Daarnaast keek men ook naar de applicatieduur van silaan. Silaan wordt gebruikt om een koppeling te verkrijgen tussen de IDS-laag en de bonding die na de silaan wordt geappliceerd. Uit onderzoek blijkt dat een langere applicatieduur van silaan voor meer siloxaanbindingen zorgt, wat zou kunnen leiden tot een betere hechting.

Methode

Geëxtraheerde, gave centrale bovenincisieven (N=70) zijn geselecteerd en onderverdeeld in 7 groepen. Bij twee groepen werd gebruik gemaakt van de traditionele hechtmethode: delayed dentin sealing. Bij de andere groepen werd immediate dentin sealing toegepast. Ook was er onderscheid tussen de applicatieduur van silaan: 1 minuut of 5 minuten.

Groep 1: Preparatie volledig in het glazuur.
Groep 2: 1/3 dentine cervicaal + DDS (4 weken later aangebracht).
Groep 3: Preparatie volledig in dentine + DDS (4 weken later aangebracht).
Groep 4: 1/3 dentine cervicaal + IDS, MPS silaan werd gedurende 1 minuut aangebracht.
Groep 5: preparatie volledig in dentine + IDS, MPS silaan werd gedurende 1 minuut aangebracht.
Groep б: 1/3 dentine cervicaal + IDS, MPS silaan werd gedurende 5 minuten aangebracht.
Groep 7: Preparatie volledig in dentine + IDS, MPS silaan werd gedurende 5 minuten aangebracht.

In groep 2 tot en met 7 eindigde de preparatie cervicaal volledig in het dentine.

NWVT-TP MASTER-SCRIPTIEPRIJS

De NWVT (Nederlandse Wetenschappelijke Vereniging van Tandartsen) heeft in samenwerking met het tijdschrift TandartsPraktijk (TP) de ‘NWVT-TP Master-Scriptieprijs’ ingesteld. Studenten komen, voordat zij officieel aan het werk gaan als tandarts algemeen practicus, in aanraking met onderzoek dat vaak leidt tot het schrijven van de masterscriptie.

De NWVT en het TP hebben deze prijs ingesteld voor de beste scriptie van de drie tandheelkundige opleidingen. De scriptie die als beste beoordeeld wordt – waarbij de relevantie voor de tandarts algemeen practicus evident is – ontvangt de NWVT-TP Master-Scriptieprijs.

De hoofdcriteria waarop de scripties beoordeeld worden zijn:

  1. Originaliteit van onderwerp en de aanpak.
  2. Bruikbaarheid en relevantie voor de tandarts algemene practicus.
  3. Wijze van presentatie, uitvoering en beeldmateriaal zowel met betrekking tot de scriptie als tot het TP artikel.

De prijswinnaars van de NWVT-TP Master-Scriptieprijs 2018 zijn:

1e prijs: Robert Pogosian (ACTA).
Titel: Temporomandibular disorders and headache.

2e prijs: Milou Snijders (ACTA).
Titel: Are the quality of root canal filling & marginal bone level correlated with the presence of apical periodontitis? A retrospective cohort study.

3e prijs: Iris Driessen (UMCG).
Titel: Effect of immediate and delayed dentin sealing on fracture strength of lithiumdisilicate (LiSi2) laminate veneers with cervical exposure of dentin.

In respectievelijk februari, maart en april 2019 besteedt TP aandacht aan de scripties van deze winnaars.

In dit nummer de samenvatting van de scriptie van de derde-prijswinnaar:
Iris Driessen

Preparatie

Per groep eindigde de preparatie:

  • In het glazuur
  • Cervicaal 1/3 in het dentine, 2/3 in glazuur
  • Volledig in het dentine
https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs12496-019-0028-7/MediaObjects/12496_2019_28_Fig1_HTML.jpg

IDS

Direct na prepareren werd de IDS-laag aangebracht. Er is gekozen voor een 3-staps ets-, prime-, bond-adhesief. Naderhand werd de zuurstofinhibitielaag verwijderd door het aanbrengen van glycerine-gel. Hierdoorheen werd gepolyme- riseerd.

In alle groepen brachten we na prepareren een tijdelijke voorziening aan met behulp van spot-etching.

Cementeren

Zowel de elementen als de porseleinen facings ondergingen een voorbehandeling:

LiSi2 facing:

  • Hydrofluoridezuur etsen (60 seconden).
  • Spoelen en reinigen met 38% fosforzuur (60 seconden).
  • Ultrasoon reinigen (5 minuten).
  • Silaan aanbrengen en verdampen (60 seconden).
  • Facing gedurende 5 minuten verwarmen (100 graden).
  • Adhesief aanbrengen (niet uitharden).

Element met DDS-behandeling:

  • Etsen 38% fosforzuur.
  • Primer aanbrengen.
  • Adhesief aanbrengen (niet uitharden).
https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs12496-019-0028-7/MediaObjects/12496_2019_28_Fig2_HTML.jpg

Proefstuk in testmachine

Element met IDS-behandeling:

  • IDS-laag zandstralen met silicumcoated aluminiumoxidepartikels.
  • Etsen 38% fosforzuur.
  • Silaan aanbrengen en verdampen (60 seconden of 5 minuten).
  • Adhesief aanbrengen (niet uitharden)

LiSi2 facings werden gecementeerd met composiet (Enamel HFO-composite). Alle proefstukken werden blootgesteld aan ‘accelerated fatigue’. Hierbij worden kauwbewegingen cyclisch nagebootst (5Hz). Na iedere 500 cycli nam de kracht op het proefstuk toe met 100 N.

https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs12496-019-0028-7/MediaObjects/12496_2019_28_Fig3_HTML.jpg

Resultaten

De gemiddelde fractuursterktes waren in Newton:

Groep 5: 988,9 N
Groep 3: 1140 N
Groep 6: 1400 N
Groep 7: 1450 N
Groep 2: 1450 N
Groep 4: 1550 N
Groep 1: 1912,5 N

Groep 1, waarbij de preparatie volledig in het glazuur lag, gaf een significant hogere fractuursterkte dan alle andere groepen. Groep 7, preparatie volledig in het dentine + IDS + 5 minuten MPS silaan, gaf significant hogere fractuursterktes dan groep 3 (p=0.033), volledig in dentine + DDS, en groep 5 (p=0.001), volledig in het dentine + IDS + 1 minuut silaan.

Conclusie

Hechting aan glazuur geeft de hoogste fractuursterkte. Bij een preparatie volledig in het dentine zorgt IDS voor een hogere fractuursterkte dan DDS. Het verlengen van de applicatie van MPS silaan op het element van 1 minuut naar 5 minuten heeft ook een positief effect op de fractuursterkte. Beide technieken zijn goed toe te passen in de dagelijkse praktijk en kunnen de fractuursterkte verhogen.

https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs12496-019-0028-7/MediaObjects/12496_2019_28_Fig4_HTML.jpg
Dit artikel is verschenen in TandartsPraktijk nr. 2, 2019.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.