Het kan per praktijk en per regio variëren, maar zo nu en dan is een (rest)dentitie niet meer te redden. Een volledige prothese, al dan niet immediaat, is dan een voor de hand liggende optie.
Carieuze en/of parodontale afbraakprocessen maakten het behouden van gebitselementen onmogelijk. De belangrijkste gevolgen van verwaarlozing van het gebit zijn cariës profunda in vele gebitselementen die leiden tot gefractureerde kronen en radices relictae tot slot. Of de patiënt die de parodontitis niet (tijdig) heeft behandeld, met mobiele elementen als uitkomst. Of soms is het zelfs een combinatie van problemen. Vaak blijkt dan dat de patiënt zich al neergelegd heeft bij leven met een volledige prothese.
Vanwege mijn voorkeur voor digitale tandheelkunde ben ik op zoek gegaan naar de digitale versie van een immediaatprothese. Met een Medit Scanner i500 (verkregen via Blijdent te Veenendaal, een groothandel in tandprothetiek én cad/cam-oplossingen) wordt een intraorale scan van de kaak, de gebitselementen én de beet gemaakt.
De patiënt in deze casus heeft zijn dentitie al jaren verwaarloosd. Omdat het bovenfront al deels verloren was, leek mij eerst extractie van de zijdelingse delen geen goede optie en kies ik direct voor to-taalextractie. Voor de digitale, geprinte prothese ga ik met de Medit Scanner als volgt te werk: Ik start met de intraorale scan van de kaak, waarbij ik een duidelijk scanprotocol volg. Vanuit de occlusale vlakken rechtsboven ga ik naar de occlusale vlakken linksboven, om vandaar naar de buccale vlakken van linksboven naar die van de rechterzijde te scannen.
Via de tuber maxillaris rechts ga ik naar de palatale vlakken van de gebitselementen tot aan de linkerzijde. Vanaf hier ga ik verder naar palataal van links naar rechts,
