In mijn optiek hoort daar de fotografie ook bij! Immers, zonder fotografie geen verbetering, want wie zijn eigen (restauratieve) werk niet terug kan zien, kan deze niet kritisch beoordelen en verbeterpunten aanbrengen. Eén anekdote was van een collega die lyrisch was na het plaatsen van een keramische facing op een voortand. Deze was volgens hem niet van echt te onderscheiden. Toevalligerwijs moest dezelfde patiënt bij mij op controle komen voor een implantaat, waarbij ik ook een foto van het front heb genomen. Daarna moest hij toch bekennen dat zijn facing op vele punten niet klopte. Het beoordelen van de situatie rechts (of links) van achter de patiënt, wanneer deze achterover ligt, is totaal iets anders dan de werkelijke situatie. Veel collega’s fotograferen en volgen hier cursussen over, ‘posten’ hun casuïstiek op sociale media en publiceren hun werk in bladen. Maar niet elke collega die wel wil gaan fotograferen, wil overgaan tot de aanschaf van een spiegelreflexcamera, macrolens, ringflitsers én zijflitsers met lichtbouncers (deze kosten lopen al gauw op tot € 2.500,-). En daarna weet je eigenlijk niet hoe je deze moet gebruiken zonder eerst een cursus gevolgd te hebben. Waarom dan niet met de smartphone fotograferen? Ondanks dat hier prachtige lenzen op zitten, zijn de belichting en de flitser het probleem. En vijftig procent van fotografie draait nu eenmaal om de belichting. De mond is immers een donkere ruimte waar de wangen en lippen lichtinval buitensluiten.
Het Zwitserse bedrijf Smile Line denkt een oplossing te hebben voor het smartphoneprobleem en komt op de markt met de Smile Lite MDP: een apparaat afgeleid van de ring- en zijflitsers van de spiegelreflex. De smartphone wordt hierop geklikt, waarbij de flitsers in het midden van de opening van de Smile Lite moeten uitkomen (afbeelding 1). Doordat de houder in alle richtingen verschoven kan worden, kunnen bijna alle smartphones goed gepositioneerd worden. Daarna hoeft alleen nog de camera van de smartphone in de PROmodus gezet te worden (met de flitser uit). In de actieve zijde van de Smile Lite zitten rondom de vierkante opening 8 ledlampjes en in ‘vleugels’ ieder 6 (afbeelding 2). Aan de bovenzijde kunnen deze afzonderlijk van elkaar en op verschillende sterktes aangezet worden. De middenleds moeten de ringflitser nabootsen en voor meer zachte fotografie de zijleds, vergelijkbaar met de zijflitsers (afbeelding 3–4). Deze flitsers vond ik te fel in het front, maar voor de zijdelingse delen werkten ze prima (afbeelding 5). Hierover neem ik contact op met de leverancier. Na uitleg blijken diffusers én een polarisatiefilter optioneel verkrijgbaar te zijn om de verlichting zachter te krijgen. Deze krijg ik direct toegestuurd. Door ingebouwde magneetjes klik je deze op de Smile Lite MDP (afbeelding 6–7).
Een patiënt bij wie ik een implantaat heb geplaatst en die een tijdelijke kroon op de 11 heeft, meldt zich die dag voor controle. Alvorens ik haar voor de kroon terugverwijs naar haar eigen tandarts, besluit ik haar zowel met mijn spiegelreflex (met macrolens en zijflitsers met softboxes) als met de Smile Lite MDP te fotograferen. Voor de eerste foto gebruik ik de MDP Lite met zijflitsers, wat een harde, felverlichte foto geeft (afbeelding 8). Voor een tweede foto fotografeer ik dezelfde klinische situatie waarbij ik de diffusers op de zijflitsers plaats. De flits op de elementen is nu minder te zien, met een ‘zachtere’ foto als resultaat (afbeelding 9). Met de polarisatiefilter krijg ik de mooiste foto, maar ik kan niet echt spreken van een gepolariseerde foto waar de technicus de dentinekleur goed uit kan halen (afbeelding 10). Desalniettemin zijn de foto’s best aardig en komen in de buurt van de foto vervaardigd met de spiegelreflexcamera. Deze laatste heeft meer waarheidsgetrouwe kleuren en het licht op de elementen is niet storend (afbeelding 11).
Voordat ik deze TP-test afrond, probeer ik nog de smartphone van mijn collega, die net een nieuwe iPhone 12 heeft aangeschaft. We zetten in deze setting de diffusers en polarisatiefilter erop. De aldus genomen foto is zeer gedetailleerd, de gingiva staat er fraai op, evenals het verschil tussen glazuur en dentine (afbeelding 12). Het enige nadeel is dat de foto nog erg ‘hard’ is in vergelijk met de ‘zachte’ foto’s van de spiegelreflex.
Meer informatie: https://www.4cleverdental.nl/smileline/
