Geschat wordt dat ongeveer 5% van de jongvolwassenen mondpiercings heeft, waarbij vier keer zoveel vrouwen dan mannen mondpiercings hebben. De tongpiercing is het meest voorkomend, gevolgd door de lippiercing.

Acht onderzoeken

De literatuuranalyse omvatte acht onderzoeken met 408 deelnemers die in totaal 236 lip- en 236 tongpiercings hadden. Een op de vijf patiënten had piercings op meer dan één plaats in de mond. De draagperiodes varieerden van een maand tot 19 jaar en de meeste sieraden waren van metaal. Bij patiënten met tongpiercings hadden de tanden naast de piercing een grotere pocketdiepte (3 van de 5 onderzoeken), meer klinisch gehechtheidsverlies (3 van de 4 onderzoeken), meer gingivale recessies (4 van de 4 onderzoeken) en een hoger percentage bloedingen bij sondering (2 van de 3 onderzoeken). Bij patiënten met lippiercings hadden de tanden naast de piercing meer gingivale recessie in vergelijking met de controletanden of -plaatsen (3 van de 4 onderzoeken).

Onderzoeksleider professor Clemens Walter (universiteit Bazel) concludeert dat de resultaten suggereren dat mondpiercings, vooral in de tong, een negatief effect hebben op de aangrenzende tanden en tandvlees. Bij de proefpersonen met tongpiercings was de schade vooral in het gebied van de onderste twee voortanden die belangrijk zijn voor het bijten en kauwen van voedsel. De kans op tand- en tandvleesbeschadiging leek toe te nemen met de duur van het dragen van een lip- of tongpiercing. ‘Mensen met dergelijke piercings moeten sterk worden aangemoedigd om deze te verwijderen’, aldus Walter.

Meer weten over mond piercings, de gerelateerde mondklachten en behandeling daarvan? Lees dan hier het artikel dat eerder verscheen in TandartsPraktijk.