‘Libert, zonder dwarsliggers geen spoorlijn’ is een boek dat gaat over een jongen met Hollandse ouders die in 1958 op zijn 15e jaar vanuit Indonesië naar Nederland komt. Een boek dat verhaalt over beschadiging in iemands vroegste jeugd en over ontheemding. Maar daarnaast handelt de helft van het boek over de studententijd in de jaren zestig van de hoofdpersoon. Hij studeert dan tandheelkunde in Utrecht en beschrijft deze periode met de nodige hilarische en schrijnende anekdotes.
Het verhaal geeft een inkijk in de opleiding tot tandarts in de roerige jaren zestig. Evenals in de toen heersende machtsstructuren. Zowel op de faculteit als in het studentenleven. Eenmaal tandarts vertelt hij over zijn bizarre ervaringen in de tandartsenwereld van de jaren zeventig en tachtig met de toenmalige visie op de behandeling van patiënten. De auteur is in 1970 afgestudeerd als tandarts en eindigde zijn loopbaan als specialist in de tandheelkundige slaapgeneeskunde. Hij is nu 81 jaar en heeft tot aan de Covid-pandemie nog meegedaan aan een Tandartsen Spoedgevallendienst in Almere. Kijk hier voor meer informatie.
