Deze casus belicht een uitdagende situatie van een mogelijke pulpapoliep bij element 26. De patiënt, die gedurende veertien jaar geen tandheelkundige zorg heeft gezocht, rapporteert geen specifieke pijnklachten gerelateerd aan deze kies. Na een recent tandartsbezoek constateert de tandarts een uitstulping van zacht weefsel bij element 26. Hij heeft de patiënt verwezen.

Na de zero-flap techniek beschrijft Coen Kuit nu botafbraak resulterend in tunnelvormige holtes. Hij toont hier een aantal klinische voorbeelden (X-foto’s) bij intakes met kortere en langere termijnresultaten en geeft licht aan het einde van de tunnel!

De hedendaagse tandheelkunde brengt ons tandartsen vele mogelijkheden om een gecompromitteerd gebit te restaureren. ‘Inspirerend is het om uiteenlopende behandelingen gedetailleerd besproken te zien in TP,’ vindt Hans Bosch. ‘Geregeld wordt nieuw instrumentarium getoond en op toepasbaarheid en handigheid gewogen. Een onderbelicht instrument is mijns inziens het Benex II Extraction system.’

De term ‘diastemitis’ gebruik ik wanneer er een diasteem ontstaat in combinatie met onbehandelde c.q. onvoldoende behandelde parodontitis. Hierbij zes voorbeelden van diastemen in combinatie met fors interdentaal botverlies, waarbij na behandeling door middel van flap-curettage (zero-flaps) en zonodig inslijpen, spontane sluiting/vernauwing van het diasteem heeft plaatsgevonden en er tevens sprake is van duidelijke botwinst.

In de afgelopen decennia hebben infectieziekte-uitbraken zoals het humaan immunodeficientievirus (hiv), COVID-19 en recentelijk Mpox het belang van strenge infectiepreventie binnen de tandheelkunde onderstreept. Vanaf de opkomst van hiv in de jaren tachtig, heeft de tandheelkundige sector de infectiepreventiemaatregelen aangescherpt. Toch is een diepgaand begrip van verschillende infectieziekten en paraatheid voor toekomstige uitbraken noodzakelijk.

In deze casus beschrijft Coen Kuit flap, genezing en resultaat van botkraters bij de 46 op kortere en langere termijn. Daarna volgt een aantal voorbeelden van botherstel in angulaire kraters.

Iedere tandarts heeft in zijn of haar praktijk wel een of meer patiënten, die af en toe last hebben van aften. Dergelijke patiënten zijn doorgaans zelf al op de hoogte van de beperkte behandelingsmogelijkheden en kunnen er wel mee leven. Alleen bij grote of vaak recidiverende aften, moet verwijzing naar een MKA-chirurg worden overwogen.

In het afgelopen septembernummer van TP werd een aantal klinische verschijnselen en onderzoeksaspecten besproken, waarbij de lokaliseerbaarheid van dentogene pijn een rol speelt. In dit vorige artikel kwamen met name het verschil tussen pijnlijke (ir)reversibele pulpitis en pijnlijke parodontitis apicalis aan de orde. Ook barsten en wortelfracturen van gebitselementen geven vaak klachten, waarbij de oorzaak en locatie van de pijn moeilijk te achterhalen is. In onderstaand artikel worden de verschijnselen en onderzoeksaspecten van barsten en fracturen in de kroon en verticale wortelfracturen tegen het licht gehouden. Tot slot worden de verschillende behandelingsmogelijkheden op een rijtje gezet.

De acties bij knarsen en bij klemmen zijn wezenlijk verschillend. Joost Roeters wil de klemmers van de knarsers kunnen onderscheiden en bestudeert mondfoto’s.

De aandacht voor de invloed van overbelasting bij occlusie en articulatie op destructieve processen in het parodontium is helaas in de jaren tachtig van de vorige eeuw verflauwd. Zelf heb ik nooit getwijfeld aan de gevolgen van overbelasting en dan met name bij elementen die al een groot deel van hun verankering in het bot hebben verloren. In deze bijdrage, met drie casussen, zal ik een aantal voorbeelden beschrijven.